Paylaştığımız bilimsel yazılar, özellikle öğrencilerin bilimsel araştırma merakını artırmayı, heveslendirmeyi ve dolayısıyla okul başarısını artırmayı hedeflemektedir.

Massachusetts Institute of Technology: MIT, Microsoft ve Adobe araştırmacıları, videoda gösterilen nesnelerin çok küçük titreşimlerini analiz ederek bir ses sinyalini yeniden oluşturabilen bir algoritma geliştirdi. Deneyde, ses geçirmez camdan fotoğraflanan bir cips torbasının titreşimlerinden anlaşılır konuşmayı oluşturabildiler.

Araştırmacılar filme aldıkları nesnelerdeki ölçülen hareketlerin yaklaşık onda bir mikrometre olduğunu belirlediler. Bu, yakın çekim görüntüde bir pikselin binde beşine karşılık gelir, tek bir pikselin renk değerinin zaman içindeki değişiminden, bir pikselden daha küçük hareketler çıkarmak mümkündür.

Örneğin, bir görüntünün iki bölge arasında net bir sınırı olduğunu varsayalım: Sınırın bir tarafındaki her şey mavidir; diğer taraftaki her şey kırmızı. Ancak sınırın kendisinde, kamera hem kırmızı hem de mavi ışık algılar, bu nedenle mor üretmek için bunların ortalaması alınır. Ardışık video karelerinde mavi bölge kırmızı bölgeye girerse mor biraz daha mavi olur. Bu renk kayması, geçişin derecesi hakkında bilgi içerir.

Geleneksel videodaki nesnelerin kenarlarındaki hafif bozulmalar, çıplak gözle görülmese de, nesnelerin yüksek frekanslı titreşimi hakkında bilgi içerir. Ve bu bilgi, bulanık ama potansiyel olarak yararlı bir ses sinyali oluşturmak için yeterlidir.

Sizce şimdi sırada ne var? Bu gelişmeler insanlık yararına nasıl kullanılabilir?

Son soru da şu olsun: Yukarıdaki deneyin tersine, sadece ses kaydı üzerinden ortamın videosu oluşturulabilir mi?

Zeka İstasyonu ®

________________

Kaynak: news mit edu, 2014. Konuyla İlgili yaklaşık 4 dakikalık videoyu izlemek için tıklayınız.