Konular öğrencilerin pratik yaşamlarında karşılaştıkları gerçek durumlardır. Bunların aşılması için “yol arkadaşlığı” yapmaya “koçluk” diyoruz.

LGS, YKS, DGS, TUS vs. Öğrencilik yaşamı yarışmalarla dolu. Çocukluğa ve gençliğe zaman kalıyor mu?

Kendi haline bıraktığınızda çocuklar ve gençler aralarında oynarlar, paylaşırlar, öğrenirler, eğlenirler. Araya rekabet sokarsanız yaşamın tadı kaçmaya başlar.

Bu noktada ebeveynleri haklı çıkaracak gerçekler de elbette vardır: Kimi sınavlara hazırlanarak avantaj elde etmek, akademik başarı için bazı basamakları “yarışarak çıkmak” gerekir. Ama,

DENGE NASIL KURULACAK?

Okul dışı kurslara “götürülen” çocuklardan beklenti nedir? İyi bir sporcu veya sanatçı olmaları mı yoksa o ortamda “başarılı” (yarışmacı) olmaları mı? Kolayca bileceğimiz gibi beklenti, “yarışmaları” ve “başarılı” olmalarıdır. Oysa burada bazı problemler de vardır.

DOĞAL OLAN NEDİR?

Doğal olan, çocukların ve gençlerin, bulundukları yaş dilimini kaçırmadan yaşamlarını sürdürmeleridir. Onlar yeni arkadaşlar edinmeli, bazen rekabet etseler de bunu eğlenerek yapmalıdır. Doğal olmayan ise, ebeveynlerin, çocukların nitelikli yeni arkadaş edinmelerini önemsememeleridir. Aradaki fark; büyüklerin zihnindeki rekabette yoğun bir ciddiyet ve rakibini adeta yok etme varken, çocukların kendi dünyasındaki rekabette eğlenme ve rekabeti bırakma özgürlüğüne sahip olma vardır. Arada kavga edecek ve birbirlerini ezmeye çalışacaklardır ama bununla başa çıkmayı da büyüme sürecinde öğreneceklerdir.

HİÇBİR ÇOCUK BAŞARISIZ OLMAYI İSTEMEZ

Onların yapısında , nüvesinde öğrenmek vardır. Keşfederek, birlikte çözerek problemlerin üstesinden gelirler.

Çocukların çocukluğuna, gençlerin gençliğine izin verilmezse zihinsel olarak bulundukları ortamdan kopmaya başlarlar. Çok azı büyüklerin rekabet dünyasında tutunmaya devam eder; çocukluk ve gençliklerinden feragat ederek (!)

Tüm bunları bizimle çalışmak, aramıza katılmak için bize e-posta veya DM yollayabilirsiniz.

Zeka İstasyonu ®