{Eğitimde} Konumuz: Üzüntü, Coşku, Ana fikir

Konular öğrencilerin pratik yaşamlarında karşılaştıkları gerçek durumlardır. Bunların aşılması için “yol arkadaşlığı” yapmaya “koçluk” diyoruz.

Üzüntülüysem?
Bizi işlerimizden alıkoyan pek çok sebep vardır. Bunların bir kısmı net olarak bilinirken bir kısmı “kendimizin” ardına gizlenir. Üzüntü bunlardan biridir. Bazı insanlar hüzünlü ve üzüntülü olmaya alışmışlardır, hatta onu sevmeye başlamışlardır. Oysa üzüntü insana tahmininizden daha fazla zarar verir. Özellikle de öğrencilere. Üzüntü durumda yapılacak şeylerin başında spor gelmektedir. Tüm kasları çalıştırabilecek, hafiften yoğuna iyi planlanmış bir fiziksel egzersiz kişiyi derin üzüntülerden kurtarabilir. Ayrıca, “doğru – derin düşünme” egzersizleri de duygusal ve fiziksel motivasyon sağlayıcı olmaktadır.

Ya coşkuluysam?
Coşku durumunda, ek bir motivasyona gerek duymadan istediğiniz şeyleri yapmaktan mutluluk duyarsınız. Önceden bir “hazırlığınız” varsa coşkudan daha olumlu yararlanmanız olasıdır. (Buradaki gizli risk, üzüntü – coşku değişiminin sık yaşanması ve derinliğinin normalden fazla olmasıdır. Buna benzer bir şikayetiniz varsa lütfen bir hekimden görüş alınız.)

Ana fikir?
Her gününüzün ve haftanızın bir ana fikri olursa kendinizi değerlendirmeniz kolaylaşır. Örneğin, “bugün bir şekilde şunu başaracağım”, “bu hafta her günümde şöyle bir artı kazanım hedefliyorum” şeklinde olabilir. Bunu bir uzman görüşüyle daha değerli hale getirmeyi de düşünebilirsiniz.

[Konular öğrencilerin pratik yaşamlarında karşılaştıkları gerçek durumlardır. Bunların aşılması için “yol arkadaşlığı” yapmaya koçluk diyoruz.]

Zeka İstasyonu ®